Að verða engill

I dag urðu 2 að englum i vinnunni. Maður og kona.

Mér finnst það ekki sorglegt.

'Eg finn til með fjölskyldunni,

en fyrir persónuna sem farin er

finn ég bara léttir.

Loksins er langri likamlegri kvöl lokið,

og i minni barnatrú

sé ég þau fyrir mér,

hver með sinni fjölskyldu.

Nú þurfa þau ekki að liggja lengur ein.

Þau eru farin í alheimsljósið,

þar sem engum er kalt

og enginn er með kvalir.

Af hverju er maður að kvíða fyrir,

er þetta ekki oft eigingirni

þeirra sem eftir standa.

Mér finnst það oft þegar um aldrað fólk er að ræða,

þau eru búin að hafa sinn tíma.

En það er annað með börn,

þessir litlu alheimsenglar sem aldrei fá að láta ljós sitt skína í þessum heimi.

Það er sorg.

'Eg er þakklát fyrir mig og mína. 

'Eg er þakklát fyrir að eiga yndislega að.

L'ifið er hér og nú

ekki á morgun.

'A morgun segir sá lati.

Halló!!! Lífið er N'UNA! 

Athugasemdir

[www.zordis.com, 24.11.2007 kl. 15:52]

Nakvæmlega, lífið er hér og nú!  Nú sit ég með málningarslettur í eldhúsinu mínu, vantar kaffi í bollann minn, hlusta á hroturnar í Fjallinum mínu og fyrsta uppþvottavélin sem ég eignast í lífinu er að vinna sér inn gulldropa á himnum.

Það er eðlilegt að sakna og fara í sorgina en mikil ósköp er Guð rausnarlegur að taka við okkur og sameina okkur þeirri veröld sem við þjónum.  Yndislegur kraftur og ljós sem lífið gefur.

Knús til þín sæta frænka og knús á alla tillana þína!

[Inga Steina Joh, 24.11.2007 kl. 19:10]

Akkúrat!

Er núna búin að vera i mollinu hér með börnin. Stórar mótsetningar á einum degi. Og er alveg sammála þessu með uppþvottarvél. þetta er vél af himnum send. ummmmmm