Gleymni

Það hefur verið mikið talað og skrifað um gleymni karlmanna og ég verð bara eftir morgunin í dag að segja mig sammála í þessu. (hef reyndar rekið mig á þetta oooooooft áður). en í dag hófst morguninn á þann hátt að eftir að var búið að reka þann stóra og plata þann litla á fætur átti að gera sig tilbúinn til farar. Og ég segji við þann stóra að muna eftir matboxinu og þá kemur það í ljós að skólataskan finnst ekki..................... Þá var mömmunni kennt um allt saman þar sem hún var í því að taka herbergið hans í gegn í gær að mála það og svona.... En mamman var saklaus og hafði ekki séð skólatöskuna í marga, marga daga. Og svo dettur mömmunni það í hug að á síðasta skóladegi fyrir helgi var hann samferða vini sínum og mömmu hans heim. Og viti menn eftir símtal kom það í ljós að taskan var hjá þeim. Og þá var vandamálinu reddað og svo var drifið af stað 
enda tíminn orðinn knappur og öllum 

var skilað þangað sem þeir áttu að fara og mamman fór heim til að halda áfram að innrétta herbergið
hjá þeim stóra. Og var fegin að hún væri nú loksins komin með frið og ró og jólalög(!) i húsið.

En rétt fyrir kl 11 hringir sá stóri: Mamma ég gleymdi nestinu heima, getur þú komið með það N'UNA?! Og þá þurfti mamman að skutla matarbitanum á réttan stað.En annars er mamman bara búin að vera að lita föt og mála og innrétta og gera þessa týpísku kvennaverk núna. Og er húskofinn farinn að líta svona nokkuð ágætlega út eftir málingu og breytingu hjá þeim stóra. Allt hans drasl var borið út um allt hús til að koma fyrir á meðan. En þó mamman segji sjálf frá þá er herbergið bara ansi töfft. Hún málaði
 það rautt,dökkgrátt og er með 2 ljósa veggi á móti og hvitar mublur. Stílhreint og töfft fyrir unglingsstrák (að verða). Reyndar er sá stóri kominn í mútur og gelgjan er farin að herja illa með hann. Enda er mamma hans stærsti api í heimi og líklega ef lengra væri leitað í vissum tímum.